NASA zmieniła orbitę asteroidy. Sukces misji DART

Po dzie­się­ciu mie­sią­cach lotu, pod koniec wrze­śnia sonda DART (Double Aste­ro­id Redi­rec­tion Test), w planowy sposób zde­rzy­ła się z obcym ciałem nie­bie­skim. Urzą­dze­nie z impetem rąbnęło w Dimor­fo­sa – mie­rzą­cą 170 metrów skałę, orbi­tu­ją­cą wokół pla­ne­to­idy (65803) Didymos. Była to pierw­sza próba celowej zmiany kursu obiektu kosmicznego.

NASA potrze­bo­wa­ła około dwóch tygodni obser­wa­cji, aby ocenić rezul­tat swojej ope­ra­cji. Dostęp­ne wyniki wstęp­nej analizy suge­ru­ją, że misja osią­gnę­ła zamie­rzo­ny cel: orbita Dimor­fo­sa rze­czy­wi­ście uległa zmianie. Bill Nelson, kiedyś senator, obecnie admi­ni­stra­tor NASA, sko­men­to­wał ten sukces w nastę­pu­ją­cy sposób:

Wszyscy jeste­śmy odpo­wie­dzial­ni za ochronę naszej rodzi­mej planety. W końcu to jedyny dom, jaki mamy. Ta misja poka­zu­je, że NASA stara się być gotowa na wszyst­ko, co gotuje nam wszech­świat. Udo­wod­ni­li­śmy, że możemy bronić planety. Jest to prze­ło­mo­wy moment dla rozwoju tarczy pla­ne­tar­nej i całej ludz­ko­ści, wska­zu­ją­cy na zaan­ga­żo­wa­nie zespołu NASA i naszych part­ne­rów z całego świata.

Bill Nelson

570-kilo­gra­mo­wa sonda ude­rzy­ła w cel z pręd­ko­ścią 22,5 tys. km/h. Pomiary astro­no­mów dowodzą, że to wystar­czy­ło do skur­cze­nia orbity o kilka procent. Do 26 wrze­śnia Dimor­fos obiegał swojego part­ne­ra w 11 godzin i 55 minut. Ude­rze­nie DART skró­ci­ło ten czas o pół godziny, do 11 godzin i 23 minut, z dokład­no­ścią do dwóch minut. Naj­ostroż­niej­sze prze­wi­dy­wa­nia mówiły o zmianie rzędu zale­d­wie 73 sekund, więc taki wynik można uznać za bardzo obiecujący.

Misja sta­no­wi­ła wyłącz­nie test obec­nych moż­li­wo­ści. Odkryte w 2003 roku Didymos i Dimor­fos, podob­nie do innych znanych astro­no­mom pla­ne­to­id, nie sta­no­wią żadnego zagro­że­nia dla Ziemi. Sce­na­riusz rodem z Arma­ged­do­nu czy Don’t Look Up nam nie grozi. Przy­naj­mniej na razie.

A TAK W OGÓLE TO… Podob­nie do sztor­mów, wybu­chów wul­ka­nów czy trzę­sień ziemi, ist­nie­je również skala zagro­że­nia kata­stro­fą kosmicz­ną. Skala Torino posiada jede­na­ście stopni, gdzie “zero” oznacza obiekt, który nie ma żadnych szans na kolizję z Ziemią, a “dzie­sięć” gwa­ran­tu­je zde­rze­nie, sta­no­wią­ce egzy­sten­cjal­ne zagro­że­nie dla ludz­ko­ści. W tym momen­cie żadna pla­ne­to­ida nie kwa­li­fi­ku­je się nawet do poziomu pierwszego.

Więcej o sukcesie misji DART możecie przeczytać na oficjalnej stronie NASA.